Iedereen is denk ik wel ergens bang voor. Maar ken je ook die echte echte angst, die vanuit je tenen komt. Zweten, hyperventileren, klamme handjes en soms zelfs huilen van angst? De echt diepe angst waarvan een ander misschien denkt, mens stel je niet aan. Maar waarvan jij helemaal van de kaart raakt.
Ik wel, ik heb angst. Verschillende soorten zelfs, maar door de jaren een heb ik geprobeerd deze angsten te overwinnen. Op dit moment ben ik volop bezig met het overwinnen van een grote angst namelijk:
Autorijden.
Ja echt.
Jaren terug heb ik het geprobeerd, 2 keer zelfs. Maar de angst won elke keer, en elke keer stopte ik met rijlessen. Ik kon het niet.. stond te shaken op mijn benen en moest bijna overgeven bij het idee dat ik weer de weg op moest in een auto.
En als je zo angstig bent om auto te rijden, word je vanzelf een gevaar op de weg. Dus ik stopte, keer op keer.
Keerpunt
In Mei kwam ik op het punt dat ik het nogmaals wilde proberen. Maar dit keer echt, kostte wat het kost. Als het weer niet zou lukken stond ik op het punt een of andere therapie te gaan volgen. Ik moest en zou deze angst overwinnen. Want het beperkt me.
Toen ik een half jaar terug hoorde dat Mias naar heliomare gaat als hij 2,5 jaar is schrok ik me rot. Dat zou betekenen dat ik weer afhankelijk zou zijn van iemand die hem zou brengen. Maar in een taxi wil ik hem niet stoppen, alleen.. zonder mij. Heliomare zit hier heel wat km’s vandaan, dus fietsen is ook geen optie.
Vanaf dat moment wist ik het zeker: Ik moet nu echt mijn rijbewijs halen. Stel je niet aan, doe wat je moet doen. Voor jezelf en voor je kinderen.
Het heeft zoveel voordelen, dat wist ik wel. Maar de angst was veel sterker al die tijd.
Ik denk dat het komt doordat ik vroeger een nare ervaring heb gehad in de auto. De grootste angst was dat er iets zou gebeuren in de auto, een ongeluk. Ik kan super goed opletten, maar wat als de ander dat niet doet en met 80 km op mij inrijdt?
Begonnen
Nu heb ik het een aantal maanden stil gehouden omdat ik bang was te gaan falen. Maar nu durf ik het dan eindelijk te zeggen: Ik ben weer begonnen met autorijlessen. En het gaat goed!
Veel beter dan ik me van te voren had voorgesteld. Ik was weer bang voor die klotsende oksels, misselijkheid en paniek.
Maar dit alles is veel minder. Misschien komt het omdat ik het nu direct heb durven uitspreken tegen de instructeur en tegenover vrienden en familie. Voorheen schaamde me ik er wel eens voor maar nu niet meer.
Je bent nooit te oud om te leren, en ook nooit te oud om je angst te overwinnen.
Ik heb geen echte angst meer, maar ben wel onzeker over mijn kunnen. Maar goed dat is niet perse aan het rijlessen gerelateerd want ik ben sowieso wel eens onzeker over mijn eigen kunnen.
Fijne instructeur
Ik heb een hele fijne instructeur, die ook weet van mijn angsten in het verleden. Ze heeft geduld, is streng maar wel rechtvaardig.
Ik heb er nu zo’n 17 lesuren opzitten en eindelijk begin ik me wat zelfverzekerder te voelen. Afgelopen maandag zei mijn rijinstructeur zelfs dat ik steeds minder begin op te vallen in het verkeer. Wat een super goed teken is!
Ik ben super blij dat ik nu toch de stap genomen heb en al zo ver ben gekomen. Ik ben vastberaden om hopelijk begin volgend jaar mijn rijbewijs te halen. Ik ga niet ontkennen dat ik op sommige momenten nog wel angstig ben maar ik denk dat dit met de tijd echt wel nog meer gaat afnemen.
Ik heb een pakket gekocht met 45 lesuren, een tussentijdse toets, theorie en 2x praktijkexamen.
Hopelijk kan ik Mias straks lekker zelf wegbrengen naar zijn peutergroep, kunnen we vaker op pad met zijn alle en haal ik het in 1 a 2x haha.
Hoe gingen de rijlessen bij jullie? In 1x geslaagd met je theorie en praktijkexamen?
Hebben jullie nog tips voor mij?
Ik vond rijlessen ook spannend en heb nooit supergoed kunnen rijden tijdens m’n lessen door de altijd aanwezige spanning. Maar nu ik (na 4x afrijden) m’n rijbewijs zo’n 4 maanden heb, merk ik dat ik veel relaxter en beter rijd. Het echt goede rijden ga je pas doen nadat je je rijbewijs hebt.
En in 1x halen hoeft helemaal niet, van elk examen leer je weer en gaat het de volgende keer beter/slaag je.
Zowel mijn theorie als praktijk in één keer gehaald! Voor de theorie zou ik als tip geven: maak veel oefenvragen, dus leer niet alleen de theorie uit het boek maar oefen het ook zoals het op het examen wordt gevraagd. Voor de praktijk was ik dood zenuwachtig, en ik zou als tip geven neem een rijles het uur voor je examen hebt, dan zit je er al lekker in en kun je sommige oefeningen nog even herhalen wat fijn is voor je zelfvertrouwen. Ook zou ik zeggen: goed kijken! Het is niet erg om een keer af te slaan zolang je maar veilig rijd. Op mijn examen ben ik zelfs twee keer afgeslagen en nog steeds geslaagd! Heel veel succes, je kan het, geef niet meteen op als het niet in één keer lukt, uiteindelijk kom je er heus wel!
Liefs Jobke