Ik wil graag iets met jullie delen en hoop eigenlijk dat er misschien mede mama’s zijn die iets soortgelijks hebben meegemaakt of hun mening hierover willen delen.
Het gaat namelijk over de school van Jaylin en Novan. Het gaat helaas slecht met de school, veel slechter dan we tot voor kort dachten….
Dorpsschooltje
Ongeveer 17 jaar terug (jeetje wat klinkt dat lang terug) ging ik bij mijn vader wonen. Daar ging ik ook naar school. Een schattig klein dorpsschooltje vlak achter ons huis.
Ik heb het er super naar mijn zin gehad, maar helaas kampte de school destijds met wat problemen waardoor ze slecht stonden aangeschreven. Dit krikte ze gelukkig snel weer op naar de stempel ‘voldoende’.
Toen Jaylin 4 jaar werd moesten wij natuurlijk ook zoeken naar een bassischool. Om dit dorpsschooltje te kiezen was voor ons voor de hand liggend eigenlijk. Alle kindjes hier zitten op die school en nogmaals: het zit om de hoek. Wat natuurlijk ook erg fijn is.
Ook Jaylin heeft het hier erg naar haar zin, dus het was dan ook logische dat Novan naar exact dezelfde school toe ging.
Maar nu gaat het fout
Jaylin zit momenteel in groep 2, deze groep doet ze nu voor de 2e keer omdat ze is blijven zitten. Sociaal emotioneel gezien is ze sterk, maar de stof vind ze erg lastig. Juffen hebben daardoor ook aangegeven dat groep drie een pittige kost gaat worden voor haar.
Novan is net begonnen in groep 1, die heeft het andersom: staat sociaal emotioneel gezien niet zo sterk, maar pikt wel heel snel de lesstof op.
Afgelopen maand kregen wij ineens het bericht van de school dat de inspectie was langs geweest. Deze kwam in eerste instantie op ‘kwaliteitsbezoek’ omdat de school dus blijkbaar al 3 jaar als ‘zwakke’ school werd omschreven.
Na aanleiding van dat onderzoek besloot de inspectie dat er een gronding onderzoek moest komen. Van dat bezoek kregen we begin Mei bericht via de Directeur van de school.
De basisschool doet het momenteen niet goed, en zijn nu zelfs een ‘zeer zwakke school’ geworden.
Er word niet goed lesgegeven, de leerlingen lopen achter in lesstof zoals taal en woordenschat. Er worden te weinig lesuren gemaakt (waar ik trouwens echt heel erg van schrok) en zo waren er nog een hoop punten.
Hardwerkende juffen
De juffen werken zich suf, dat weet ik en die doen onwijs hun best. Maar de ene directeur na de andere directeur vertrekt, de een na de andere juf komt thuis te zitten met een burn out.
Dat was natuurlijk al een slecht teken. De juffen doen hun best om verandering te brengen in de school, maar dat gaat blijkbaar erg moeizaam.
Een andere school?
Nu twijfelen wij enorm om beide kids van deze school af te halen en ze naar een school verderop te brengen. Dit is met de auto zo’n 10 a 15 min rijden. Zelf vind ik onderwijs heel erg belangrijk, en omdat ik uit ervaring weet dat deze school in mijn tijd al zoveel schommelde ben ik bang dat de geschiedenis zich zal herhalen. Aan de andere kant denk ik steeds: ben ik er slechter van geworden? Nee dat niet, maar misschien viel er wel veel meer te leren en te ontwikkelen dan wat op dat moment mogelijk was.
Een zeer zwakke school zijn is best ernstig, en dat kwam natuurlijk hard aan bij de ouders. Daarom besloot de school een bijeenkomst te houden waarin ze vertelde over welke punten er slecht gingen, en wat er wel goed ging.
Telkens kwam er terug dat er slecht lesgegeven word, dat vind ik zo rot klinken want ik zie echt dat de juffen van Jaylin en Novan zo hard hun best doen en super lief zijn.
Ik ben er ook echt wel van overtuigd dat ze met zijn alle voor februari zorgen dat er een aantal punten weer goed zijn. Maar de vraag is dan weer voor hoelang?
Klassen gaan eraf, er zijn straks alleen nog maar ‘gemengde’ klassen 1/2, 2/3 etc. Nu is dat op zich geen probleem, en het schijnt dat kinderen juist meer leren in een combi klas, maar de juf voor de klas moet daar wel heel goed in getraind zijn. Ze hebben een jaar gekregen om alles te verbeteren anders gaat de subsidiekraan dicht.
Ons gevoel
Ons gevoel zegt aan de ene kant dat we er inderdaad goed aan doen om ze beide naar een, volgens de inspectie, betere school te brengen. Ze moeten nog zo lang, onderwijs is zo belangrijk. Voor nu, voor later. Ik wil natuurlijk dat ze een eerlijke kans krijgen en een goede basis krijgen.
Ik zeg niet dat mijn kinderen dan ineens super slim worden, maar ik bedoel meer dat er dan hopelijk alles uitgehaald word wat erin zit. En mocht het minder gaan, dat er tijd en middelen zijn voor extra begeleiding.
Aan de andere kant voelt het alsof ik een mes steek in de rug van de juffen, dat ik ze mega slecht vind ofzo. De school heeft minimale aanmeldingen en met nog twee kinderen weg, worden dat er nog minder.
Elke school heeft natuurlijk wel zijn mankementen, en het is nergens perfect dat weet ik ook heel goed. Maar zeer zwak zijn, of voldoende zijn is nogal een verschil denk ik dan.
Binnenkort krijgen we een rondleiding op twee basisscholen hier in de buurt. De ene school valt onder dezelfde stichting als de huidige school. Is ook geen super grote school maar wel vrij nieuw. Enig minpuntje is dat ik ondertussen ook gelezen heb dat daar ook de directeur van vertrokken is en ze aan het zoeken zijn naar een nieuwe.
De andere school is een katholieke school. Wij zijn alles behalve katholiek maar ze zijn daar evengoed welkom. Deze school valt onder een andere stichting en is wel weer erg groot met veel klassen, maar geen gecombineerde klassen.
Oh lieve mama’s, wat vind in dit lastig. Daarnaast haal ik ze ook nog weg uit hun vertrouwde omgeving met vriendjes en vriendinnetjes. Aan de andere kant denk ik weer: Ze hebben op de nieuwe school dan een continurooster, waardoor ze eerder thuis zijn en evengoed hier hun vriendjes kunnen opzoeken.
Ik heb verder nog niet echt ouders gehoord die dezelfde twijfel hebben of hun kind ook over willen zetten op een andere school. Ik denk dat de meeste toch hier blijven, de ouders van de oudere kinderen denk ik sowieso omdat zij nog maar 1 of 2 jaar moeten.
Misschien dat ik daarom wel denk dat ik dan zo’n zeikende moeder ben, omdat we voor wat ik weet de enige zijn die hier aan zitten te denken.
Daarnaast moeten we Mias in onze achterhoofd houden, hij gaat door zijn lichamelijke beperkingen en groeiachterstand straks naar Heliomare, een vroegbehandeling doen. Zij hebben aangegeven dat het in zijn koppie goed zit en hij als hij 4 is naar regulier onderwijs kan gaan, mits de school extra begeleiding regelt en wat aanpassingen doet.
Hebben jullie iets soortgelijks meegemaakt? en wat zouden jullie doen of denken?
Afwachten of toch een overgang in gang zetten?
Als ik diep in ons gevoel kijk, en kijk naar de toekomst weet ik het antwoord denk ik wel al: Ze moeten hier weg.
Ik wil niet over 10 jaar denken: had ik maar…
Ze zitten nu nog in de kleuterklas waardoor ze nog erg flexibel zijn.
Maar waarom voelt het dan zo dubbel?
Je kunt hier beneden uiteraard een reactie achterlaten!
Wat een vervelende en lastige situatie voor jullie! Als dit bij ons zou gebeuren dan zou ik ze persoonlijk overplaatsen naar een andere school. De basisschool is hun basis voor de leerjaren die nog gaan komen. Je wilt niet dat ze een achterstand gaan lopen en wie weet halen ze er meer uit op een andere school, waar wel meer ruimte is voor hulp /begeleiding. Je hebt nu ook een soort van de keuze in de hand ipv dat je straks gedwongen moet kiezen omdat de school gaat sluiten.
Wij hebben halverwege het eerste schooljaar een kleine meningsverschil gehad met school over klas verdeling en dit besproken met ons (toen 4 jaar) dochter en wij merkten dat zij dat heel fijn vond. Zo wist ze wat er ging gebeuren en waarom.
Misschien is het voor jullie ook een idee om het een beetje met de kinderen te bespreken?
Succes en sterkte met kiezen!
Wauw, dit is echt een hele lastige keus! Bij ons ging het ook niet heel goed. Leerlingen aantal liep terug, klassen werden idd gemengd, de ene directeur na de andere. Ik had Saar dan ook al ergens anders ingeschreven. Inmiddels hebben we een nieuwe directrice die ontzettend goed is en zaken goed aanpakt en ouders eerlijk en open verteld hoe het gaat. Hierdoor heb ik toch de keus gemaakt ze hier toch op school te doen. Als jou gevoel zegt dat school waarschijnlijk niet beter zal gaan worden zou ik ze overplaatsen. Maar ik snap dat je dit lastig vind. Succes met de hele moeilijke keuze.
Ik snap je dilemma inderdaad! En een buitenstaander als ik, kan makkelijk praten omdat ik me het alleen kan indenken, maar ik snap je gevoel naar de school/leerkrachten helemaal.
Ik zou inderdaad kijken naar de toekomst.. En wellicht indien mogelijk de school kiezen waar Mias ook naar school kan gaan. Uiteraard duurt dat nog even, maar iig een school die mogelijkheden heeft voor Mias.
De leerkrachten die je kids nu hebben, is ook maar de vraag of zij blijven. En wat je daarvoor terug krijgt.. óf je er überhaupt wat voor terug krijgt. Uiteindelijk leven we in een maatschappij waarin iedereen als puntje bij paaltje komt, kiest voor zijn of haar eigen geluk. En in dit verhaal kan ik me daar ook helemaal in vinden. De leerkrachten kunnen niet in hun eentje een zwakke school omtoveren naar een voldoende of beter. Daar liggen grotere veranderingen aan ten grondslag. Beleidsvoering, lesmethodes, lesaanbod om maar iets te noemen. Je kunt als leerkracht nog zo goed je best doen, maar als je niet de juiste middelen hebt, niet de juiste ondersteuning krijgt, dan is het m.i. lood om oud ijzer. En als ik me in hun verplaats, zou ik ook om me heen kijken. Lijkt me geen fijn klimaat om te werken, en ook voor je kids vraag ik me af of het klimaat op school gunstig is met al die wisselingen. Dus ik zou dat ook in je overweging meenemen… en luisteren naar je gevoel, want dat is vaak leidend ..
Ok dit is echt mega moeilijk! Je wil het goed doen, maar je weet nooit wat goed is want je kunt gewoon niet in de toekomst kijken! Gaan de Kids mee kijken op de andere school? Hebben de Kids er zelf een mening over of weten ze dit nog niet. Ik snap dat je vast houdt aan oude vertrouwde (zou ik ook echt hebben) maar mss maak je het probleem van overstappen groter dan dat het is. (Bedoel meer mss valt het achteraf super mee en zijn de Kids snel gewend) Hoop dat ik het zo goed uitleg ☺️
Vooral als je nu spreekt over het zitten blijven ga er natuurlijk nog meer over twijfelen. Onze zoon zit nu ook op een normale basisschool maar gezien zijn hersenaandoening is hier nog twijfel over geweest. Ik ben enorm dankbaar voor de juf die hij nu heeft want hij heeft een geweldige start gemaakt in groep 1 en ondanks dat het hem emotioneel soms zwaar valt komt hij goed mee en heeft hij plezier in de klas. Kinderen moeten niet de dupe worden van alles wat er omheen speelt.
Ik snap dat het voelt als een mes in de rug van de juffen die zeker hun best doen ik snap je gevoel helemaal, maar het is al moeilijk genoeg dus daar maar even niet aan denken. Hoop dat jullie een goede keuze kunnen maken en welke keuze het ook wordt, dat de Kids snel gewend zijn en jij als mama ziet dat het goed gaat. ❤️
Mijn dochter is nog te jong voor school maar ik ben zelf juf. Eigenlijk is het heel simpel: als jouw gevoel zegt dat je de kids naar een andere school moet doen, moet je dat doen. Kies een school die bij jullie past en waar je achter kunt staan. Als je dat namelijk niet doet, straal je dat onbewust uit naar je kids en zullen zij op die manier ook naar hun school gaan. Ouders hebben meer invloed dan je denkt en kids pikken heel veel dingen (on)bewust op.
Natasja onlangs geplaatst…OMG! Ik heb mijn eigen mama (to-be) podcast serie!